مقاله انگليسي تاثير تغييرات ناحيه اي و پيرشدگي برروي ويژگيهاي بيوشيميائي عضلات گيجگاهي با ترجمه فارسي تحت word دارای 9 صفحه می باشد و دارای تنظیمات و فهرست کامل در microsoft word می باشد و آماده پرینت یا چاپ است
فایل ورد مقاله انگليسي تاثير تغييرات ناحيه اي و پيرشدگي برروي ويژگيهاي بيوشيميائي عضلات گيجگاهي با ترجمه فارسي تحت word کاملا فرمت بندی و تنظیم شده در استاندارد دانشگاه و مراکز دولتی می باشد.
این پروژه توسط مرکز مرکز پروژه های دانشجویی آماده و تنظیم شده است
توجه : توضیحات زیر بخشی از متن اصلی می باشد که بدون قالب و فرمت بندی کپی شده است
بخشی از فهرست مطالب پروژه مقاله انگليسي تاثير تغييرات ناحيه اي و پيرشدگي برروي ويژگيهاي بيوشيميائي عضلات گيجگاهي با ترجمه فارسي تحت word
خلاصه
1 مقدمه
2 مواد و روش ها
3 نتایج
4 بحث
References
Blanksma, N.G., Van Eijden, T.M., 1995. Electromyographic heterogeneity in the human temporalis and masseter muscles during static biting, open/close excursions, and chewing. Journal of Dental Research, Department of Functional Anatomy, Academic Centre for Dentistry Amsterdam (ACTA), The Netherlands 74, 1318–1327 Koolstra, J., Van Eijden, T., 2007. Consequences of viscoelastic behavior in the human temporomandibular joint disc. Journal of Dental Research 86, 1198–1202 Lobbezoo, F., Zwijnenburg, A.J., Naeije, M., 2000. Functional subdivision of the human masseter and temporalis muscles as shown by the condylar movement response to electrical muscle stimulation. Journal of Oral Rehabilitation, Blackwell Science Ltd 27, 887–892 Martins, P.A.L.S., Pea, E., Calvo, B., Doblaré, M., Mascarenhas, T., Natal Jorge, R.M., Ferreira, A., 2010. Prediction of nonlinear elastic behaviour of vaginal tissue: experimental results and model formulation. Computer Methods in Biomechanics and Biomedical Engineering 13, 327–337 Nagahara, K., Murata, S., Nakamura, S., Tsuchiya, T., 1999. Displacement and stress distribution in the temporomandibular joint during clenching. Angle Orthodontist 69, 372–379 Pérez del Palomar, A., Doblaré, M., 2006. Finite element analysis of the temporomandibular joint during lateral excursions of the mandible. Journal of Biomechanics 39, 2153–2163 Rohrle, O., Pullon, A.J., 2007. Three-dimensional finite element modelling of muscle forces during mastication. Journal of Biomechanics 40, 3363–3672 Scapino, R.P., Canham, P.B., Finlay, H.M., 1996. The behavior of collagen fibers in stress relaxation and stress distribution in the jaw-joint disc of rabbits. Archives of Oral Biology 41, 1039–1052 Snider, G.R., Lomakin, J., Singh, M., Gehrke, S.H., Detamore, M.S., 2008. Regional dynamic tensile properties of the TMJ disc. Journal of Dental Research 87, 1053–1057 Sugiura, T., Matoba, H., Miyata, H., Kawai, Y., Murakami, N., 1992. Myosin heavy chain isoform transition in aging fast and slow muscles of the rat. Acta Physiologica Scandinavica 144, 419–423 Van Eijden, T.M., Koolstra, J.H., Brugman, P., 1996. Three dimensional structure of the human temporal muscle. Anatomical Record 246, 565–572
The influence of regional profiles and senescence on the biomechanical properties of the temporalis muscle
V.L.A. Trindade a , P.A.L.S. Martins a , M.P.L. Parente a , R.M. Natal Jorge a,n , A. Santos b,c , L. Santos b,c , J.M. Fernandes b,c a IDMEC – Faculty of Engineering, University of Porto, Porto, Portugal b INML Instituto Nacional de Medicina Legal, North Branch, Portugal c CENCIFOR Centro de Ciências Forenses, Portugal
abstract
The present study focuses on the determination of the biomechanical properties for the human temporalis muscle. Eight pairs of temporalis muscles were collected from fresh cadavers and uniaxial traction tests were performed. Three specific regions were considered within the muscle: anterior, central and posterior. The results show that the central and posterior muscle regions are stiffer than the anterior ones. In order to interpret the different regional mechanical profiles observed in the temporalis muscle, a kinematic structural model for the muscle/joint system is proposed. Age influences the mechanical properties of the muscle, as older samples are apparently stiffer than younger ones. & 2013 Elsevier Ltd. All rights reserved
Introduction
In order to understand how the temporalis muscle is related to temporomandibular disorders, the authors chose to characterize the biomechanical properties of the muscles. In the past, some simulations of the temporomandibular joint (TMJ) have relied on sets of material constants obtained by testing animal samples (Scapino et al., 1996; Snider et al., 2008). There are in the literature several finite element models, relying on realistic constitutive model parameters, geometries and loads, able to predict the biomechanical response of the different components of the TMJ (Pérez del Palomar and Doblaré, 2006; Nagahara et al., 1999; Rohrle and Pullon, 2007; Koolstra and Van Eijden, 2007). Despite the works of Blanksma and Van Eijden (1995) and Lobbezoo et al. (2000), which have clarified the mechanical heterogeneity of the human temporalis muscle, a detailed knowledge of the biomechanical properties of the temporalis muscle may broaden the understanding of the masticatory system (Blanksma and Van Eijden, 1995; Lobbezoo et al., 2000. The present study focuses on the characterization of the passive mechanical properties using uniaxial tension tests, as demonstrated by Martins et al. (2010). The ethics committee of the North branch of the National Institute of Legal Medicine (INML) previously approved the gathering procedure used to collect the muscle samples. The importance of the present work
خلاصه
مطالعه اخیر برروی تعیین ویژگیهای بیوشیمیائی عضلات گیجگاهی انسان تمرکز می کند. هشت جفت از عضلات گیجگاهی از جسدهای تازه فوت کرده جمع آوری شده است و آزمایشات کشش تک محوری انجام شده اند. نواحی خاصی در داخل این عضله در نظر گرفته شده اند: جلوئی، مرکزی و پشتی. نتایج نشان می دهند که نواحی عضلانی پشتی و مرکزی از نواحی جلوئی سخت تر هستند. برای توضیح تغییرات مکانیکی منطقه ای مشاهده شده در عضلات گیجگاهی، یک مدل ساختاری سینماتیک برای سیستم مفصل/عضله پیشنهاد می شود. از آنجائیکه نمونه های مسن تر سخت تر از نمونه های جوانتر هستند، سن برروی ویژگیهای مکانیکی عضله تاثیر می گذارد
1 مقدمه
برای فهم اینکه چطور عضلات گیجگاهی به اختلالات گیجگاهی- آرواره ای مرتبط می شوند، محققان تصمیم گرفتند که ویژگیهای بیوشیمیائی این عضله را مشخص کنند. در گذشته، برخی شبیه سازی ها از مفصل های آرواره ای- گیجگاهی(TM) یا آزمایشات نمونه های حیوانی بر ثابت های ماده تکیه کردند. در این مطالب چندین مدل المان محدود وجود دارد، که با تکیه بر پارامترهای واقعی مدل، هندسه و بارها، قادر به پیش بینی پاسخ های بیوشیمیائی عناصر مختلف TNJ هستند. با توجه به کارهای Blanksma, Van Eijden(1995) و Lobbezoo(2000)، که ناهمگنی مکانیکی عضلات گیجگاهی انسان را شفاف سازی کردند، اطلاعات جامعی پیرامون ویژگیهای بیومکانیکی عضلات گیجگاهی ممکن است فهم سیستم جویدن را وسعت ببخشد
:: بازدید از این مطلب : 87
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0